Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Και μετά ; Τί;

Εμείς τα θύματα!

Εμείς οι θύτες!

Μέχρι πότε θα είμαστε και θεατές;


'Ομορφη πόλη άσχημα καίγεσαι
Γιώργος Σαρρής

Ραγίζουνε οι δρόμοι απόψε από θυμό
Φωνές τρελά πουλιά γυρεύουν ουρανό
Ματάδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν τη κίνηση
Κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου το λαιμό
Βρωμάει το πρόσωπό μου μαλόξ και νερό
Κοιτάει μ’ απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση
Σταδίου χαμηλά ακούω τρελά ουρλιαχτά
Ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια
Το χέρι μου γερά να μη χαθούμε είν' ζόρι σου λέω
Το νου σου στα στενά γίνεται ντου ξαφνικό
ρίχνουνε κρότου λάμψεις για εκφοβισμό
Το στόμα μου στεγνό αγωνία και καπνό αναπνέω


‘Ομορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι ξανά
φεύγει η ζωή και πάει χαράμι
Μ’αυτό το κάτι που εδώ μέσα με πονά
Με αίμα το έγραψες στο τζάμι
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι και κλαις
Οι οθόνες ψέματα σου τάζουν
Είν' ο παράδεισος μακριά ότι κι αν λες
Γι αυτούς που από μακριά κοιτάζουν

Σφυρίζουνε οι πέτρες η βιτρίνα κομμάτια
Τρεχάλα πάνω κάτω μη τρίβεις τα μάτια
Σκουπίδια που καπνίζουνε παντού γκρεμισμένα παρτέρια
Γερά στην αλυσίδα κρατήστε μη σπάσει
Αιμόφυρτη Ελλάδα το παιχνίδι έχεις χάσει
Η νύχτα ένας κρότος χειροπέδες φοράει στ’αστέρια
Καμένα λεωφορεία πανικός κι ασφυξία
Μια νύχτα του ’70 ζωντανεύει η ιστορία
Αθήνα μια τρελή που τρέχει πίσω στο χρόνο
Τελειώσανε τα λόγια και τα ψέματα
'Ενας ριγμένος μες στο δρόμο μες στα αίματα

Τι τον χτυπάτε ρε; Ένα πεσμένο παιδί είναι μόνο!
*******************************************************************************************************
Ζητώ συγνώμη που έκλεισα τα σχόλια. Έχουν ήδη ειπωθεί πάρα πολλά. Είναι καιρός από θεατές να γίνουμε πρωταγωνιστές!