Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Το χρώμα του μοναχικού ουρανού

Μια βαλίτσα και ένα σακβουαγιάζ ανοιχτά, περιμένουν στο καθιστικό του εξοχικού να γεμίσουν . Κάνω πως δε τα βλέπω και ασχολούμαι με διάφορα άλλα προσπαθώντας να αγνοήσω την παρουσία τους. Έχω την αίσθηση ότι παρακολουθούν τη κάθε μου κίνηση. Αδηφάγα περιμένουν να γεμίσω τις άδειες κοιλιές τους. Η καρδιά μου έχει γίνει κόμπος. Και ο κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό. Ανάβω τσιγάρο και βγαίνω στο μπαλκόνι. Γκρίζα η μέρα σήμερα, όμως έχει ζέστη. Κοιτάζω τη θάλασσα, γκρίζα και αυτή, χωρίς τον παραμικρό κυματισμό, έχει χάσει την θαλασσογραμμή της, αφού ορίζοντας και θάλασσα έχουν ακριβώς την ίδια απόχρωση και την ίδια ακινησία. Κοιταζόμαστε με θλίψη. «Δεν αντέχω την παγωμένη μοναξιά του χειμώνα», είναι σα να μου ψιθυρίζει.

Σηκώνομαι κλωτσάω το σακβουαγιάζ που μου κλείνει το δρόμο και βγαίνω από το σπίτι. Πριν φτάσω στη παραλία περνάω από ένα μικρό δασάκι με πανύψηλα πεύκα. Που πήγαν τα πουλιά; Πάντα εκεί γίνεται ένας χαμός από τις φωνές τους, μα τώρα μια περίεργη σιωπή απλώνεται παντού. Μια σταγόνα βροχής αγγίζει αριστερά τον λαιμό μου και λίγο μετά άλλη μια τον δεξί μου ώμο. Επιταχύνω το βήμα μου. Την βλέπω να με περιμένει με τα χέρια ολάνοιχτα Αφήνομαι να βουλιάξω στην αγκαλιά της και γαληνεύω. Η βροχή αρχίζει . Γυρίζω ανάσκελα και την νοιώθω στο πρόσωπό μου. Κάποιο δάκρυ βρίσκει ευκαιρία να πάρει τον δρόμο προς την ελευθερία. Του απαγορεύω την έξοδο.

Βρέχει για τα καλά και το απολαμβάνω με όλο μου το είναι. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Φοβάται όμως το χειμώνα και τα προβλήματα του, τα ήδη υπάρχοντα, μα και αυτά που θα προστεθούν. Όχι ότι μειώνονται το καλοκαίρι. Απλά τα άλυτα γίνονται πιο θολά πιο δυσδιάκριτα. Με την επιστροφή όμως θα ξαναβρούν τη παλιά τους αίγλη, καθώς διώχνοντας τις όμορφες εικόνες του καλοκαιριού θα πάρουν τη θέση στο μυαλό, θα βάψουν τη ψυχή στο δικό τους χρώμα.

Εκείνο που είναι ίδιο με το χρώμα του μοναχικού ουρανού. Μολυβί!

Boomp3.com

104 σχόλια:

M-meggie είπε...

Αν το χρώμα του μοναχικού ουρανού σου είναι "μολυβί" με μολύβι θα γράψεις πάνω του και θα γίνει πάλι γαλανό. Το ξέρεις αυτό. Κάντο πάλι.

Κυριακής "μολυβί" απόγευμα είναι, θα περάσει.

Ανώνυμος είπε...

νομιζω πως μπορω να σε καταλαβω...τα καλοκαιρια ηταν παντα ο φωτεινες περιοδοι της ζωης μου που εδιωχναν εστω και για λιγο τα μαυρα συννεφα.
ευχομαι ο χειμωνας που θα ερθει να σε βρει δυνατη να παλεψεις να φυγει καθε συννεφο και να γινει ακομη καλυτερο το επομενο καλοκαιρι σου : ))

Ανώνυμος είπε...

Σε ένιωσα λέξη λέξη. Μα χαμογέλα. Μύρισε το βρεγμένο χώμα σαν υπόσχεση οτι αυτός ο χειμώνας σου θα είναι διαφορετικός. Θα έχει αγκαλιές ζεστές, καφέ αχνιστό και κουβέντες φιλικές, όχι από κείνες τις δήθεν, από τις άλλες που δίνουν φτερά και δάκρυα στα μάτια από χαρά.

Alkmini είπε...

οχι
μην το αφησεις να φυγει το καλοκαιρακι απο την καρδουλα σου.
αστο εκει σε μια γωνιτσα να σε ζεσταινει.
και η βροχη να ξεπλενει τις αναμνησεις τις ασχημες.
και να κανει χωρο για ομορφες χειμωνιατικες στιγμουλες.
ναι, ετσι να κανεις.
φιλακια πολλα.

θα σου χαρισω μια χουφτα καλοκαιρι.

Unknown είπε...

ο ουρανός βάφεται με μολυβί τον χειμώνα, γιατί ψάχνει να ζωγραφιστεί με χρώματα. είναι σειρά μας να του καρφιτσώσουμε σκέψεις, όνειρα, χαμόγελα, δάκρυα και θυμούς. ναι...όλα εδώ είναι...

και όλα εκεί...με βροχές για να ξεπλένουν μα και χείμαρρους για να μας παρασέρνουν...

φιλιά βρόχινα...

Ελένη Γ. (L.N.E) είπε...

μια σβήστρα σου αφήνω..
την έχω για τις συννεφιές..
ευτυχώς.. δεν είναι από μελάνι γραμμένες..
σβήνουν με την κόκκινη πλευρά..
μα κι αν τις δεις να στέκουν ισχυρές, γύρνα τη γόμα από τη μπλε..
Είναι παλιά, μα αντοχής..
να μου την επιστρέψεις..
μη ξεχαστείς..
Ανάγκη την έχω..
Την προτιμώ απ΄την ομπρέλα..
Ξέρεις, αγαπώ τη βροχή..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Το αγαπώ ανασαιμιά μου το φθινόπωρο, γιατί οι ανάσες του έχουν οικείες, αγαπημένες μυρωδιές και δροσιά.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Αλλοπαρμενο είπε...

...Μωρε δε τ αφηνεις αυτα λεω γω?..περασες ολο το καλοκαιρακι ζαχαρι ...και βαριεσαι να βαλεις δυο τρια πραματακια σ ενα σακβουαγιαζ!!..και το κλωτσας κι απο πανω!!και μου πας βολτες στα δασακια και στις ακρογιαλιες!...Δε σου λειψε η ζεστη κουπα του καφε ?:)...να περπατας στο δρομο και να βρεχει..και να μην εχεις ομπρελα?..ξερεις ποσες ομπρελες αγορασα περυσι??..ου!!απο ολες τις απομιμισεις...Πιερ Καρντιν...Μπουρμπει..οποτε κατεβαινα κεντρο εβρεχε και δως του να αγοραζω και μια οπρελα ..το καλο ηταν οτι μεχρι ν ανεβω στο γραφειο ειχε βγει καπακι..κι ετσι πριν ανεβω της εδινα μια και την πετουσα στο καδο...οι ωραιες μποτες που πηρες περυσι?:)...εχουν βγει και καινουργια σχεδια τα ειδα προχθες!..καλημερα Ανασαιμια μου!!!!

kelly alamanou είπε...

Kαλή σου μέρα!

Είναι αλήθεια πως το έντονο φως του καλοκαιριού κατα περίεργο τρόπο σκεπάζει εκείνα που η γλυκειά μελαγχολία του Φθινοπώρου ξαναφένει στην επιφάνεια.
Και... "Ολα είναι ζωή" "Ολα είναι δρόμος"..........

Φιλιά και καλή εβδομάδα.

Skouliki είπε...

:))))

μην φοβηθεις την βροχη εκεινη θα σε αγιασει ως στα βαθια της ψυχης σου σαν μια καθαρια καλημερα

Ανώνυμος είπε...

Γλυκιά μου Aνασαιμιά.. δεν το πιστεύω ότι βραχήκαμε και οι δυό ως το κόκαλο σήμερα:):) χαμογέλασα πολύ..
Γράφεις πολύ όμορφα
καλημέρα και καλή εβδομάδα

anima είπε...

Αγαπημένη μου ανασαιμιά,

μην αφήσεις το γκρίζο να κυριαρχήσει ξανά στη ζωή σου.Κράτα τις εικόνες,τα χρώματα του καλοκαιριού μέσα στη ψυχή σου.Κλείστα σε ένα κουτάκι μαγικό.Και κάθε φορά που ο ουρανός θα γίνεται πιο βαρύς,κάθε που όλο και πιο θολά θα βλέπεις..

Άνοιξε το κι άσε την ευωδιά του να σε πλημμυρίσει.Άσε τις εικόνες να ξεχυθούν και να σε ταξιδέψουν.
Και τότε μόνο χρώματα φωτεινά θα βλέπεις στον ουρανό.Κι ας θέλει αυτός να σε παραπλανήσει...

Φιλιά πολλά

fvasileiou είπε...

Το καλοκαίρι είναι ένα τέλος: Μέχρι τότε θα πρέπει να έχει λυθεί το πρόβλημα.

Ή είναι ένα ενδιάμεσο: Ας περάσει το καλοκαίρι και βλέπουμε...

Όπως και να το πάρεις, ο χειμώνας είναι η περίοδος της κυρίως ζωής.

kryos είπε...

"Είναι κάποια συναισθήματα που όσο τα πολεμάς, θεριεύουν. Όσο τα φυλακίζεις, μεγαλώνουν. Άστα ελευθέρα να εκφραστούν. Αποδέξου τα. Απόλαυσέ τα. Θα κάνουν τον κύκλο τους και θα εξαφανιστούν. Θα ξυπνήσεις ένα πρωί και θα έχουν φύγει το ίδιο ξαφνικά όπως ήρθαν"

Άκουσε την Μαργαρίτα γλυκιά μου Άννα ... σου είπε ότι της μοιάζεις και δεν θα νιώθει καλά εκεί πάνω όταν σε βλέπει στεναχωρημένη .

Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ !!!

Παλμος είπε...

Καλησπερα ανασαιμια:)
Η βροχη, λένε, καθαριζει. Είναι ζωη το νερο της. Και παντα μετα το γκριζο του ουρανου, ερχεται αυτο το υπεροχο γαλαζιο, που σε κανει να δεις και τα δυσκολα με αλλο ματι.Δεν τα λυνει τα προβληματα, το ξερω, όμως ξεκουραζει τη σκεψη.
Να εισαικαλα!!

Δήμητρα είπε...

Δεν ξέρω αλλά σήμερα την βροχή την περίμενα συντροφιά και λύτρωση.Και με κάλεσε απ την πρώτη σταγόνα της.
όμορφα ήταν μέσα στο μολυβί...

kostaslogh είπε...

Κακά τα ψέματα ,το καλοκαίρι είναι καλοκαίρι,γι αυτό το λέμε έτσι!
Μήν στεναχωριέσαι όμως,να νύχτωσε-ξημέρωσε,αγάντα να φτάσουμε στον
Άγιο Σπυρίδωνα,να αρχίσει να μεγαλώνει
μέρα σπυρί-σπυρί,και να η Άνοιξη!
Αγάντα!!!!!!!!!!!!!

. είπε...

Ναι Νότα μου,ξέρω!
Μα είναι κάτι φορές που δε πιάνει χρώμα πάνω στο μολυβί.Μα ευτυχώς δεν διαρκούν πολύ.

Καλή σου μέρα!

. είπε...

'Ετσι είναι μάμα...εις αναμονή λοιπόν της επόμενης άνοιξης!

. είπε...

Φριντούλα, σα να ένοιωσα με τα λόγια σου μια σταγόνα πράσσινο να στάζει πάνω στο μολυβί!
Ευχαριστώ!

. είπε...

Σ'ευχαριστώ Αλίκη μου! Θα φυλάξω το δώρο σου, που είναι πολύτιμο!

. είπε...

Λατρεύω τη βροχή Νεράιδα μου. Είναι απο κείνες τις λίγες απολαύσεις του χειμώνα, γιατί πράγματι βοηθάει να γεννηθούν όνειρα.

Ευχαριστώ!

Takiz είπε...

Αλλαγή εποχής .... μια εποχή γεμάτη με τα δάκρυα του θεού.(....είμαι σίγουρος ότι θα το καταλάβεις)

Καταπληκτικό.


Την καλημέρα μου

. είπε...

Θα κρατήσω για λίγο τη σβήστρα σου τη μαγική.'Οσο χρειάζεται για να σβήσω το μολυβί του δικού μου ουρανού.Ευτυχώς δε κρατάει πολύ.Είναι απλά η μεταβατική περίοδος δύσκολη.
Θα σου την επιστρέψω σύντομα.

Ευχαριστώ Ελένη μου!

. είπε...

Γλαρένιαμου και γω αγαπώ το φθινόπωρο. Και πραγματικά ρουφάω τις ομορφιές της κάθε εποχής αφού μέρος της φύσης είναι.
Μα είναι αυτά που φέρνει ο χειμώνας που με τρομάζουν.

. είπε...

Η ζεστή η κούπα του καφέ τρελό κι αλλοπαρμένο μου δεν μου έλειψε γιατί ζεστό τον πίνω και το καλοκαίρι. Ομπρέλα δεν έχω γιατί η βροχή δε με τρομάζει και λατρεύω να βρέχομαι μέχρι το κόκαλο!
Μπότες δε πήρα πέρισυ μα πριν σχεδόν 5 χρόνια ευτυχώς μου βγήκαν γερές και θα τη βγάλω και φέτος.


Φιλί και καλημέρα! :)*

. είπε...

Όλα είναι ζωή και όλα είναι δρόμος Ροδούλα μου και "ο δρόμος είναι η χαρά"!

Σ'ευχαριστώ που μου το θύμισες!

Να έχεις μια όμορφη μέρα!

. είπε...

Δεν είναι η βροχή που φοβάμαι Σκουλικάκι μα η ...λάσπη!

. είπε...

Αυτό κάνω 'Ανιμά μου. Αυτό κάνω πάντα.Μα είνα στιγμές που το γκρίζο απλώνεται και κυριεύει τα πάντα.
Μα ευτυχώς ...είναι μόνο στιγμές!

. είπε...

Ας περάσει και αυτός ο χειμώνας και βλέπουμε!

Να είσαι καλά και να περνάς καλά εκεί που είσαι Φώτη μου. Καλή σταδιοδρομία στο καινούργιο σου ξεκίνημα.

. είπε...

Σε προσπέρασα ελαφρώς Σταγόνα μου!
Βραχήκαμε δε θα πει τίποτα! Μα θα στεγνώσουμε...που θα πάει ;)

Τα φιλιά μου και τη καλημέρα μου!

Υ.Γ. Υπέροχο το βροχερό σου κείμενο .'Ερχομαι σε λίγο να τα πούμε και από κοντά!

. είπε...

Ζόρικος αυτός ο "κύκλος τους" Κρύε μου!
Από τους πιο ζόρικους μιλάμε!
Μα ναι το έχω υπ'όψιν μου αυτό και σ'ευχαριστώ που και πάλι μου το θύμισες!

. είπε...

Και μέχρι να έρθει η ώρα να ξεκουραστεί η σκέψη...έχει ψοφίσει από τη κούραση! :)
Και συ το ξέρεις αυτό πάάάρα πολύ καλά ε;

Να σαι καλά φίλη μου Παλμέ

. είπε...

Δεν είπα Δήμητρά μου ότι δεν είναι όμορφα μέσα στη βροχή. Είναι απλά εκείνο το μολυβί το πριν τη βροχή που βαρύ κάθεται πάνω στη ψυχή.

. είπε...

Σωστά Κώστα μου! Παρέα εδώ μαζί σας γρήγορα θα περάσει ο χειμώνας και θα έρθει η 'Ανοιξη! 'Ισως ακόμη έρθει και μέσα στο χειμώνα. Που ξέρεις;;

. είπε...

Σ'ευχαριστώ Τάκη μου για τα όμορφα λόγια σου. Να 'σαι καλά!

roadartist είπε...

Θα αγαπούσα περισσότερο το φθινόπωρο (και τώρα που το σκέφτομαι όλες τις εποχές) αν ζούσα στη φύση..κάπου που να μπορουσα να αντιληφθω τις αλλαγες..
Π.χ. να μυρισω τη βροχη στο χωμα..
ή να βλεπω τη θαλασσα..

Μαργαρίτα είπε...

το μολυβί χρώμα τ' ουρανού
μας κάνει να χαμογελάμε διάπλατα
όταν αυτός γίνει και πάλι γαλανός!!

Μη σε αγχώνει καλή μου
πίσω από τα σύννεφα
ο ουρανός και πάλι
χαμογελά!!!

Φιλιά :)***

Side21 είπε...

Σε νοιώθω Ανάσα ...
Λογικό είναι να φέρνει
το φθινόπωρο μελαγχολία ...
για όσους σημαίνει το τέλος
μιας ευχάριστης εποχής ...
'Oμως θα συμφωνήσω με τη Γλαρένια
όπως και την Roadartist !!!
Για κάποιους σαν κι εμένα που ζώ
κοντά στη φύση η εποχή αυτή με εξιτάρει
Στην ουσία αρχίζει μια αναγέννηση
της φύσης μια καινούργια χρονιά ...
Οι μυρωδιές και τα χρώματα ...
ιδίως μετά τα πρωτοβρόχια σε γαληνεύουν.
Άσε που το καλοκαίρι για κάποιους
από μας σημαίνει Γολγοθάς ...
Πάντως κάνε υπομονή !!!
Η Άνοιξη δεν είναι μακρυά ...
Την καλησπέρα μου ...

marianaonice είπε...

Ανασαιμιά μου αυτό το γκρίζο με περιμένει και μένα! Καλά λες τα προβλήματα δεν λύνονται στην καλοκαιρινή άχνα, αλλά ξεθωριάζουν και θολώνουν...
Τώρα νάτα πάλι μπροστά μας να στέκουν θριαμβευτικά με τη ρομφαία τους έτοιμη να τη μπήξουν στο μυαλό μας!
Όμως όχι!! Εμείς είμαστε εδώ, όλοι μαζί θα πορευτούμε και θα βρούμε πάλι γαλανές θάλασσες και ανοιχτους ορίζοντες...
Και μη ξεχνάς, αν δεν υπήρχε ο χειμώνας, πώς θα εκτιμούσαμε το καλοκαίρι;;
Φιλιά και καλό φθινόπωρο καλή μου!

Artanis είπε...

Καλησπέρα Ανασαιμιά μου...
Φιλιά πολλά από τον βροχερό Βόλο...

Skouliki είπε...

μα χρειαζεται καλη μου και αυτη μεσα απο τα λαθη και τα ασχημα φαινεταιη ομορφια παντα δεν γινεται αλλιως ...2 οψεις ενα αποτελεσμα

eva είπε...

Προσωπικά, το φθινόπωρο είναι αυτό που με ξετρελαίνει. Δεν κρύβεσαι πίσω από γυαλιά ηλίου για να δεις κατάματα τον ήλιο, ο αέρας τριγύρω μυρίζει νωτισμένο χώμα, τα φύλλα ιριδίζουν στα κανελιά και κροκί τους χρώματα, όλα ξανανιωμένα μετά το πυρακτωμένο πέρασμα του καλοκαιριού, όλα σα να ξαναγεννιούνται μέσα από την καλοκαιρινή τους εξόντωση. Κι αυτή η βροχή, δροσοσταλίδες αναζωογώνησης, ενδοσκόπησης και λύτρωσης... τα σύννεφα που παίζουν μεταξύ τους με το φύσημα του φθινοπωριάτικου αέρα και υπόσχονται αστραπές και μπόρες, οι πρώτες ψύχρες που σε επιστρέφουν πίσω, στον ξεχασμένο λόγω διακοπών εαυτό σου, μια αύρα μελαγχολίας που αιωρείται στη μουντή ατμόσφαιρα... Εποχή συσπείρωσης, αναθεωρήσεων, οργάνωσης, εποχή της οικογένειας, του σπιτιού, της γειτονιάς, της πόλης. Εποχή του μαθητόκοσμου, των φρεσκοξυρισμένων μολυβιών και της μυρωδιάς των άνοιχτων βιβλίων...

Τι να πω... sweet September!

Φιλιά φθινοπωρινά :)

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα ανασαιμια.. κ παλι μα αυτες οι σκεψεις παρολο που κρυβουν αρκετες δοσεις πονου.. διακρινω κ μια αισιοδοξια, ισως κανω λαθος ισως οχι..αν οχι βαλε αισιοδοξια στο χαμογελο κ κοιτα μπροστα το επομενο καλοκαιρι.. καθε πονος κ προβλημα πονα μονο οσο του το επιτρεπουμε.. οταν απλα συνυπαρχει κ δε πονα ειναι πολυ καλυτερα.. το κειμενο ηταν υπεροχα αρμονικα ταξιδεμενο οπως ο τροπος που αποδιδει συναισθημα..

ωκεανος..

. είπε...

Πόσο δίκιο έχεις καλλιτέχνιδα!

. είπε...

Και πάντα θα χαμογελά Μαργαριτούλα μου! Μα να ...τα σύννεφα φταίνε που το κρύβουν αυτό το χαμόγελο! :)

. είπε...

Πολύ σωστά το έθεσες 'Αγρυπνε. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε ποιά εποχή αρχίζει ο γολγοθάς για τον καθένα.

. είπε...

Μαριάννα μου πάντα οι κουβέντες σου είναι μια σταγόνα βάλσαμο που κάνει τη πληγή να πονάει λιγότερο.
Ναι μωρέ! Είναι απλά ένας δύσκολος δρόμος.Θα τον περάσουμε! Μήπως η πρώτη φορά είναι;

Σ'ευχαριστώ από καρδιάς!

. είπε...

Φιλιά Αρτανίς από μια Θεσσαλονίκη που αυτή τη στιγμή έχει έναν βαρύ μολυβί ουρανό,και κάποιες τελευταίες ακτίνες ήλιου, κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να τρυπώσουν από κάτι ανοίγματα.Μερικές τα καταφέρνουν κάνοντας τα τζάμια των πολυκατοικιών που βλέπουν προς τη δύση να μοιάζουν σα να έχουν πάρει φωτιά.
Τι θα επικρατήσει άραγε;

. είπε...

Είσαι ένα σοφό Σκουλικάκι! :)*

. είπε...

Αυτή είναι η άλλη οπτική γωνία του Φθινοπώρου Ευαγγελία μου, που αμέτρητες φορές το είχα απολαύσει κοιτώντας το από κεί.
Και ναι,έτσι το έχω λατρέψει.

Αλλά...

. είπε...

Ωκεανέ πολύ σωστά διέκρινες και λάθος δεν έκανες! :)
'Οσα σύννεφα και αν μαζευτούν στον ουρανό μου πάντα πίσω απ'αυτά υπάρχει ένας ήλιος.
Μα να...είναι κάποιες στιγμές που νοιώθεις εκείνο το σφίξιμο στο στήθος και το βάρος το ασήκωτο.Το βγάζεις λοιπόν, το αφήνεις πάνω σε ένα μπλογκάκι και σα να ελάφρυνες κάπως.
'Ετσι δεν είναι;

Άρης είπε...

Σύσταση φιλική για φθινοπωριάτικη ψυχραιμία,είναι μικρή η ζωή μας

. είπε...

'Αρη,
Σύσταση ελήφθη(σοβαρά υπ'όψιν),όβερ! :)

***************************
Καλώς όρισες στο μπλογκάκι μου και από ότι είδα...καλωσόρισες στη μπλογκ(ο)σφαιρα!

Ra Ma είπε...

Μας έχει δηλητηριάσει το μολυβί χρώμα της πόλης.
Κρατάμε όλα τα ερεθίσματα (χρώματα, ήχους, μυρωδιές, εικόνες...) από το καλοκαίρι και βάφουμε τους τοίχους. Μπορεί να μην έχει αποτέλεσμα αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε, μέχρι να έρθει το επόμενο καλοκαίρι.
Καλό βράδυ!!!

Spyros Vlahos είπε...

Όλες εποχές του θεού είναι. Κι όλες τις έχουμε μέσα μας. Μπορεί να βρέχει στην ψυχή σου ακόμα κι αν έξω είναι μεσοκαλόκαιρο.

Ιάκωβος είπε...

ομορφο ποστ!

Ανώνυμος είπε...

καλημερα ετσι ακριβως ειναι ανασαιμια.. λενε ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος.. μα προτιμουσα παντα το.. οι φιλοι που σε κανουν να ξεχνας τον χρονο ειναι ακομα καλυτερος γιατρος..


ωκεανος....

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα ανασαιμιά.
Σήμερα βρέχει και είναι όμορφα να βλέπεις τη βροχή να πέφτει-αρκεί να μην πέφτει απάνω σου!
Ο βρεγμένος, βέβαια, τη βροχή δεν τη φοβάται, όπως λες, αλά καλύτερα να την βλέπουμε πίσω από το τζάμι-όπως καλή ώρα κάνω εγώ τώρα. ..
Μη σε φοβίζει ο χειμώνας. Να σκέφτεσαι ότι αυτός υπάρχει για να κάνει την ανάμνηση του καλοκαιριού πιο όμορφη…

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Στο μολυβί... "Απλώνεις τα χέρια σου και δεν βλέπω τίοτα στα χέρια σου. Ω, πόσα δεν βλέπουμε όπου δεν βλέπουμε τίποτα"

Κοίτα ξανά το μολυβί σου γλυκιά μου...

. είπε...

'Εχει αποτέλεσμα Μαρκόνι μου! Αισιοδοξία το λένε και βοηθάει!

giant13 είπε...

Πιστεύω πως οι περισσότεροι, παθαίνουμε κάτι παρόμοιο με τον ερχομό του φθινόπωρου, αλλά προσαρμοζόμαστε. Άλλος αργά, άλλος γρήγορα.
Νομίζω και ο χειμώνας έχει τα καλά του, εστω κι αν είναι πολύ λιγότερα του καλοκαιριού.

. είπε...

"Μπορεί να βρέχει στην ψυχή σου ακόμα κι αν έξω είναι μεσοκαλόκαιρο."

Σωστά Σπύρο,μπορεί να συμβεί και αυτό. :)

. είπε...

Ευχαριστώ Ιάκωβε. Θα σε επισκεφτώ με την πρώτη ευκαιρία. Να είσαι καλά!

. είπε...

Ωκεανέ,είπες μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες! :)

. είπε...

Eίναι πολύ όμορφο να βλέπεις τη βροχή από το παράθυρο Συνεά μου, αλλά είναι ακόμη πιο όμορφο να περπατάς μέσα στη βροχή και να γίνεσαι μούσκεμα μέχρι το κόκαλο λέω εγώ.(Αρκεί φυσικά να μην έχει ψοφόκρυο.'Ετσι; ) :)

. είπε...

Θα του ρίξω μια δεύτερη ματιά Καναρινένια μου ;) .
Λες να αλλάξω γνώμη;

. είπε...

'Ετσι είναι Γίγαντα! Είναι απλά η περίοδος προσαρμογής δύσκολη. :)

rain είπε...

Κατ'αρχήν μη τα βάζουμε με τη βροχούλα θα'χουμε παρεξηγήσεις διαδικτυακές!
Κατα δεύτερον άντε καλέ μη μου χαλιέσαι (όσο αφορά φτιάξιμο βαλίτσας θα συμφωνήσω) έρχεται μια τόσο ωραία εποχή, ξεκινά. Αλλο φόντο άλλη διάθεση όχι όμως απαραίτητα κακή, εδώ θα'μαστε παρεούλα να γκρινιάζουμε έτσι κοριτσάκι?

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Θα αλλάξεις γλυκιά μου,θα αλλάξεις!

fish eye είπε...

ανασαιμια μου..κρατα την αλμυρα της θαλασσας στην χουφτα σου ως το επομενο καλοκαιρι..κι ελα να χαρουμε το μολυβί του ουρανου της πολης μας..

αν και για να πω την αμαρτια μου..μ εχει πιασει μια μελαγχολια τουτες τις μερες..τον θελω τον ηλιο μου..

μυστικο μου!στη θαλασσα δεν υπαρχει περιπτωση να μπω με βροχη εκτος κι αν λιαζει συγχρονως..θελω να τη βλεπω διαφανη και τυρκουαζ..αλλιως με τρομαζει..

καλο απογευμα

Ανώνυμος είπε...

"Νιώθω ευάλωτος πια στη σκέψη
πως ο χειμώνας φέτος προβλέπεται βαρύς..
Κουρνιάζω σε μια γωνιά εκεί στο απολιθωμένο δάσος
και ο κόμπος στο στομάχι γίνεται θάνατος..
Ακούω.. Τον αχό των κυμάτων ακούω σαν ξωτικό
να μου χαϊδεύει αυτιά και αισθήσεις..
Αναπνέω ακόμα..
Κάνω ν΄ ορθοποδήσω κι οι λεύκες μιας λάγνας παραίσθησης
μου καιν την ανάσα μου..
Κάνω να γράψω, να πορευθώ πάλι σε γνώριμα μέρη..
Αφήνομαι.. Κι ο νόστος εκλιπαρεί
την πολύχρωμη πεταλούδα να πλησιάσει
ν΄ αγγίξει τα παγωμένα χέρια μου,
με ένα χουχούλισμα να τ΄ ανοίξει ν΄ αρχίσω πάλι να γράφω..
Να σε δω, αναλλοίωτη στη διάθλαση των ασήμαντων πραγμάτων..
Κινούμαι κόντρα στον άνεμο, κάποια στιγμή πέφτω, σηκώνομαι
Ξαναπέφτω και λιώμα γίνομαι..
Δακρύζω κι εκρήγνυμαι..
Περνάω μέσα από σήραγγες, σκοτεινά μονοπάτια..
Μάτια στο πουθενά.. Μόνο σε σκέφτομαι..
Κοιτάζω το κενό δίχως να κάνω τίποτα,
σαν αποστεωμένο κύμβαλο..
Το Καλοκαίρι διαβαίνει αργά το κατώφλι της θύμησης.."

Με ταξίδεψες υπέροχα Άννα μου..
Με τον εξαίρετο πάντα τρόπο σου.. το χάρισμα σου..
Την αγάπη μου και την καλησπέρα μου..

M-meggie είπε...

Αν κάτι .. έγραψα και σε στεναχώρησε θυμίζοντας σου άσχημα, λυπάμαι.
Την καληνύχτα μου

αντωνης είπε...

Εγω απλα περασα να πω μια καλημερα στην ανασα του βορρα.
(οταν το διαβασα στη Νοτα, χαρηκα που τελικα δεν εχεις φυγει)

:)

Sophia Kollia είπε...

έλα μωρέ! Τι προβλήματα? Έχουμε μόνο για να λέμε!
Είμαστε καλά? Όλα καλά.
Υγεία , πάνω από όλα! Όλα τα άλλα φτιάχνονται. Όλα όμως. Άκου που σου λέω. Άν ήταν όντως σοβαρά τα προβλήματα δεν θα γινόντουσαν καθόλου θολά το καλοκαίρι. Με βρήσκεις κυνική? Μπορεί, αλλά ας δούμε και από μια άλλη άποψη το θέμα.
καλημέρα όλη μέρα

βασίλης είπε...

Κι η θάλασσα από τον ουρανό περιμένει για να πάρει χρώμα... Ομορφο κείμενο φθινοπωρινό, γεμάτο χρώματα. Καλώς σε βρήκα

Ανώνυμος είπε...

Αφήνω καλημέρα φθινοπώρου κι αν γίνει και βροχερή ακόμα καλύτερα

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα ανασαιμια μα ναι .. ετσι ειναι οι αληθειες ολων των ανθρωπων.. ποτε φερνουν ..θλιψη ποτε χαρα ποτε οτιδηποτε αλλο.. μα αυτο που δεν αλλαζει ποτε.. ειναι η "αξια" της.. γιατι οπως λεει κ μια διαφημηση.. καποια πραγματα ειναι ανεκτημητα..

ωκεανος....

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσουν οι κλωτσιές στον σάκο. Όμως οι εικόνες που περιέγραψες μου φέραν στον νου ζεστασιά και όχι μοναξιά αγαπητή. Όμορφες εικόνες.

Καλημέρα

. είπε...

Η βροχούλα είναι πάντα φίλη καλή και ευπρόσδεκτη. Είτε είναι διαδικτυακή είτε πραγματική. :)

Καλή σου μέρα!

. είπε...

To εύχομαι Καναρινένια μου,το εύχομαι και ελπίζω να γίνει σύντομα γιατί τούτη η "συννεφιά" δε μου πάει!

Καλή σου μέρα!

. είπε...

Φεγγαρένια μου,τη θάλασσα την αγαπώ και θέλω να βρίσκομαι στην αγκαλιά της ότι όψη και να έχει. :)

Καλή σου μέρα!

. είπε...

Καλέ μου Τάκη Τσαντίλα,

Οι ώρες της σιωπής πλησιάζουν
και τούτα τα σύννεφα τα μολυβί
φοβέρες.
Πες μου...
αυτά τα βράδια πως περνούν;
Περισσότερο κρύο
Περισσότερο μόνοι
Περισσότερο φόβος

Σα Πηνελόπη τον ιστό του ονείρου υφαίνω ξανά
στολίζοντας τον με θέλγητρα νέα
γεφυρώνοντας το χάσμα του εαυτού μου
πάνω σε γέφυρες καινούργιες.
Από το άσπρο και το μαύρο
προτιμώ τα χρώματα.
Μα ότι σχέδιο βάνω
τη μορφή σου παίρνει
εσένα ονομάζει
μεταμορφώνεται σε σένα
και γω σωπαίνω
γυρεύοντας τη ρίζα της καταιγίδας
που τα κομμάτια μου πήρε
και τα εναπόθεσε
πάνω σε κάτι κουλουριασμένα παλαμάρια
ξεχασμένα εκεί
από ένα Καλοκαίρι που διαβαίνει αργά
το κατώφλι της θύμησης

. είπε...

Αγαπημένη μου Νότα,
Δεν με στενοχωρεί η αλήθεια. Η όποια...Αντιθέτως με απελευθερώνει.

Με το ψέμμα και την υποκρισία έχω πρόβλημα. Δυσκολεύομαι πολύ να τα αντιμετωπίσω. Και κει είναι που προβληματίζομαι.

. είπε...

Aντώνη καλώς όρισες!

Δεν ήξερα ότι γνωρίζεις την Ανάσα του Βορρά. Δεν θυμάμαι να σε είχα δει εκεί.Αλλά δεν έχει σημασία.
Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ και ιδιαίτερα με συγκίνησε η προσφώνησή σου."Ανάσα του Βορρά".Πόσο καιρό είχα να ακούσω να με αποκαλούν με το "πραγματικό" μου όνομα! (Ούτε σεσημασμένη να μουν :P) :)
Με τη πρώτη ευκαιρία θα έρθω να γνωρίσω το μπλογκάκι σου.

Καλή σου μέρα!

αντωνης είπε...

Καλη σου μερα.
Το ειδα πριν γραψω το προηγουμενο σχολιο, για να σιγουρευτω. Αν δεις το παλιο blog, ειμαι καπου εκει δεξια στη sidebar.

:)

. είπε...

Υγεία Σοφάκι μου υπάρχει(δόξα να ΄χει ο γιαραμπής),
ανεργία υπάρχει(θύμα της είμαι),
τα οικονομικά...δεν υπάρχει(γάμησε τα λέμε),
αλλά κατά τ'άλλα...όλα καλά! :)

Ο κυνισμός υποδηλώνει χιούμορ και ειλικρίνεια και αυτό μ'αρέσει.

'Εχεις δίκιο σε αυτό που λες για τη "θολούρα".Αλλά εκτός από τα μεγάλα προβλήματα (που δεν θολώνουν με τίποτα) είναι και κάτι άλλα μικρά, που αμά μαζευτούν γίνονται βουνό.
'Εχεις δει πως θολώνει το βουνό την ώρα που ο δυνατός ήλιος ανατέλει; Ένα τέτοιο πράγμα...στο περίπου. :) Και ότι κατάλαβες...κατάλαβες! ;)

Τα φιλιά μου και την καλημέρα μου!

. είπε...

Βασίλη καλώς όρισες!

Σ'ευχαριστώ πολύ :)

Καλή σου μέρα!

. είπε...

Μακάρι να βρέξει,να βρέξει πολύ Φριντούλα μου, για να βρούμε ευκαιρία να κλάψουμε χωρίς να μας καταλάβουν. :)

Καλή μέρα και σε σένα!

. είπε...

Aχ φίλε μου Νησί! Εμένα να δεις πως μ'αρέσουν οι κλωτσιές στο σάκο.(Και οι μπουνιές σε σάκο του μποξ, αλλά δεν είναι επί της παρούσης).
'Ενα κόλπο να πολεμήσεις την μοναξιά είναι να τη ντύσεις με ζεστασιά (αρκεί να έχεις απόθεμα στη ψυχή σου). :)

Καλή σου μέρα Νησί μου!

. είπε...

Aντώνη μου συγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με!

Εκτός από τον χειμώνα και ο Αλτς είναι προ των πυλών λόγω ηλικίας.

Οκτώ μήνες κοντεύουν που έφυγα από κει. Αποφεύγω όμως να πηγαίνω γιατί με παίρνουν τα σιρόπια.Πήγα όμως και το είδα και έχεις δίκιο. :) Λάθος μου!

αντωνης είπε...

Ελα, δεν χρειαζεται συγνωμες. Μεγαλα παιδια ειμαστε και δεν παρεξηγουμε για ψυλλου πηδημα.
Φιλια, καλη σου μερα.
:)

. είπε...

Φιλιά και σε σένα Αντώνη μου! :)

Sophia Kollia είπε...

Καλή μου Ανασαιμιά,
αν μου λές για ανεργία, πάω πάσο.
Εμένα μια χρονιά...πολλές αλλά μία ιδιαίτερα, πάτωσε και ήταν σαν να είχε πεθάνει κάποιος, κτύπα ξύλο...
φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

ανάσα μου
έχουμε χαθεί γλυκειά μου
πάντα όμως σε παρακολουθώ
Ερχεται και βροχή
και "πάει" η παρεούλα

τα φιλιά μου και την αγάπη μου

faraona είπε...

Kανε το μολυβί αμεσως χρυσο και γαλανό .

Στο χερι σου ειναι.



Ανασαιμια ?
μην τα παρω...σε παρακαλω μην μου το κανεις αυτο!
Φιλια

Ανώνυμος είπε...

ουπς.. καλησπερα ανασαιμια.. χαθηκε ενα σχολιο μου.. μολις βρω χρονο θα το ξαναγραψω καλο απογευμα..

ωκεανος...

. είπε...

Σωστά Ωκεανέ μου! Κάποια πράγματα είναι ανεκτίμητα. Και τα ανεκτίμητα φροντίζουμε να μη τα χάνουμε ποτέ... όπως βλέπεις :) ;)

. είπε...

Τα... ρέστα μου Σοφάκι! :)

Με κατανοείς τώρα ε;

Τα φιλιά μου!

. είπε...

'Oχι Ελένη μου! Τώρα που έρχεται βροχή ...τώρα θα ξαναμαζευτεί η παρεούλα! Δεν χανόμαστε! :)

. είπε...

Τώρα που ήρθες Νατασσάκι μου...για χρυσό λίγο δύσκολα, αλλά γαλάζιο θα το κάνω αν είναι να τα πάρεις :)

Φιλί!

. είπε...

Καλέ μου Ωκεανέ,τίποτα δε χάθηκε! αφιερωμένο ΣΕ ΣΕΝΑ αλλά και σε ΟΛΟΥΣ!

faraona είπε...

kalesma sta A.Koxylia

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλημέρα ανασαιμιά μου!!

έτοιμο το παιχνιδάκι
μα το άλλαξα λιγάκι..
έχω κ ενα τραγουδάκι
που μιλάει για σαράκι..

υ.γ. έχω ζητήσει και μιά μικρή χάρη,ευχαριστώ και πάλι για την πρόσκληση!

ωκεανός....